- ITHAGIUS
- ITHAGIUSEp. Gall. apud Maximum Tyrannum, excidium Priscillianistarum ursit: unde horum caedes et exilium. Quod cum vidisset Martinus, intercesserat, ne quid cruentum in illos statueretur. Quia vero ob id factum Martinus, Ambrosius, alii, cum Ithacinis communicare noluêrunt; inde ortum schisma Annorum 14. Circa A. C. 385. Vide Idacius Clarus.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.